Saturday, March 21, 2009

ගංගා

තෙදින් ඇදි එන නිල්වන් දිය කඳ
කඳු මඬලේ සිට තරග නැගී
මිහි ගැබ තුරුලේ නිදන් වු මිණිකැට
සඟවා ගෙන සයුරට දිව යයි


දිගාමඩුලූ රන් කෙත් යායෙන් එන
රන් දහඩිය පොළොවට එක් වී
පරඬැල් පතුරුද දළු ලන මේ බිම
පියමන් කර දිය කඳ දිව යයි


බූටෑවේ රණ හඬ වියැකුණු මුත්
තේජස තවමත් සිතට දැනේ
ඒ සවිබල දිය කඳට පණ පොවා
ඉවුරු තලා මහවැලිය ගලයි


නුවර වැවේ තාවුල්ලේ හිඳ ඈ
හෙලූ කඳුළු වතුරට මුසුවී
ඒ කඳුළේ අදිටනින් එක් වැ හිඳ
බාධක මැඬගෙන යන ගමනයි
(2006)

No comments:

Post a Comment

රාජාලිය

 රාජාලිය විදිලියක් මෙන් පියඹා ආවාය. ඇය කෙලින්ම මුවා වූයේ ගල් මිනිසාගේ දැවන්ත ශරීරයටයි. රාජාලිය පසුපසින් වේගයෙන් ඇදී ආ කැට මුගුරක් ගල් මිනිසා...