පිච්ච මලින් සැදි මංගල යහනේ
විස කටු ඇතිරූ සෙයක් දැනේ
හදවත් පාරා ඒ විස කටුවෙන්
ගලන රුහිරු දුටුව ද හිමි සඳුනේ
දෙවැනි ගමන දින වතෙහි අඩුවු රත
දෙනෙතින් පිරිමසිනට සිදු වී
සුර පුර වැඩි මා මාමණ්ඩිය රුව
බිත්තිය තුළ වූ යමක් සොයයි
වරදෙහි නොබැඳෙන සීතාවන් ඇත
සළෙලූන් මිහිපිට නොමැති තුරා
සුදු පැහැයෙන් සැරසුණු මා ලොව
ඉරබටු තරුවත් මිලින වෙලා
එකට එක්ව හිඳ කූඩු තනන්නට
පැතූ පැතුම් සුළෙඟහි විසිරී
කිළිටි ඉතිරිය ද මා නුඹ ලෝකේ
පතිවත කිසිදා රකිනු නැතී
(2008)
No comments:
Post a Comment