Saturday, March 21, 2009

හීන

හීන පෙනෙනා විට දි සුව නින්ද අතර තුර
ඇස් පියා හිඳිමි මම හීනයේ සරමින් ම
දෑස හරිනා සැණින පරව යන මල් පොකුර
සම වේය හීනයන් අප සිතේ පිළිසිඳුන


ගොළු මුහුද නිසල වී හඬා වැලැපෙන හැඩයි
ලූණු රසට එන සුළඟ ඇත නැතද මට සැකයි
කැළණි ගං ඉවුරු තෙර වන නිල්ල මායිම යි
සියළු පැහැ සෝදාන යමෙක් ගෙන ගිය හැඩයි


සඳ හිරුත් තරු කැටත් අහස් ගැබ සරසාවි
මල් පිපී කුරුල්ලන් හැම දාම රඟ දේවි
නුඹට බැඳි පෙම මසිත සදා කල් පවතීවි
මගෙ සුරත නුඹ නමට කව් පෙළක් පබඳීවි
(2001)

No comments:

Post a Comment

රාජාලිය

 රාජාලිය විදිලියක් මෙන් පියඹා ආවාය. ඇය කෙලින්ම මුවා වූයේ ගල් මිනිසාගේ දැවන්ත ශරීරයටයි. රාජාලිය පසුපසින් වේගයෙන් ඇදී ආ කැට මුගුරක් ගල් මිනිසා...