සන්තාපය දුක හැමදා පණ අදිද්දි ඇඳන් මතම
වැහැරී ගිය මිනිස් සිරුරු හති දමද්දි වට පිටාවෙ
දැති රෝදෙන් නිමැවී ගිය යන්තර ලෙස උන් බලද්දි
නුඹේ සිනා මල් පොකුරකි තුන් බිය සැරිසරන බිමෙහි
ඔසු මේසය තල්ලූ කරන් ඔසු බෙදනා සැඳෑ වෙලේ
මේසය මත හිස තියාන ගිමන නිවන අතරතුරේ
තේ එකකුත් හදා ඇවිත් දොඩමළු වන රෑ ජාමේ
කතා කරන නුඹ දෑසින් කියන රහස් සිතට දැනේ
කල් ගෙවිලා අප සමු දෙන දවස ළඟයි හිත කැළැඹේ
නුඹ දෑසින් කියූ රහස් සැබෑ නොවේ කුරිරු ලොවේ
අප එක්වී දොඩමළු වූ පැසේජයේ කොරිඩෝවේ
ප්‍රියංගිකා නුඹ නැහැ අද ඒ තැන් දැක සිත ලතැවේ
(2008)
No comments:
Post a Comment