Monday, March 23, 2009

ඔබ දුරයි

දුරක ඇතත් අප දෙදෙනා සිතින් තව ළඟයි
තුරුලිය ගොමු දකිනා විට සිත සෙමෙන් සැලෙයි
පෙර දා ලෙස විහඟ ගීත දෙසවන පුරවයි
ඒ ගීයෙහි මිහිර විඳිනු කෙලෙස ඔබ දුරයි


මලින් මලට රොන් කැන්දන බමර ගුමු ඇසේ
සියුම් සරින් සිත නළවා ඔබේ ගී වැයේ
සීත සුළං රැලි සියොළඟ හිරි ගඩු පිපුණේ
උණුසුම මා හට සදනට ඔබ ළඟක නැතේ


පපු තලයට තුරුළු කරන් විඳි ඒ සෙනෙහස 
හීනයක්ව මැවී පෙනේ උයනේ තුරු පෙළ
සංසාරෙන් සංසාරෙට ලබන්ට ඔබෙ අත
පහනක් දල්වමි මිදුලෙහි පහන් පැලෙහි අද
(2008)

No comments:

Post a Comment

රාජාලිය

 රාජාලිය විදිලියක් මෙන් පියඹා ආවාය. ඇය කෙලින්ම මුවා වූයේ ගල් මිනිසාගේ දැවන්ත ශරීරයටයි. රාජාලිය පසුපසින් වේගයෙන් ඇදී ආ කැට මුගුරක් ගල් මිනිසා...