මගේ ජීවිතයට එකම එළිය වූයේ නුඹමය. මනු දම් නොහඳුනනා ලෝකයක මනු දමෙහි අරුම කියා දුන්නේත් නුඹමය. හදවතේ ගඹුරුම තැන දක්වා ගමන් කර කිසිවෙකුට හැඳිනිය නොහැකි වූ මා හඳුනා ගත්තේත් ඔබමය. මගේ දිවියට කඳුළත්, අඳුරත්, පාළුවත්, ඉතිරි කර සැඟව ගියෙත් නුඹමය.
කෙත් වතු අතරින් මීදුම නැගිලා
තුෂාර බිඳු මත හිරු රැස් වැටිලා
දිලිසෙන කොළ පැහැ තණ පත් අතරින්
රුවක් පෙනෙයි නෙතු ඉම ඇඳිලා
සඳ නැති අහසක තනි තරුවක් සේ
නිසල රැයේ අඳුරට මුසු වී
බලා හිඳිනවා වාගෙ දැනෙනවා
තරු නෙතු දල්වා එහා ලොවින්
අඳුරු දිවි ගමන එළිය කරන්නට
දැල්වු පහන රහසෙම නිවුනා
දැල්වී තිබෙනා පහන් ඇතත් අද
මුළු ලොව ගණ අඳුරින් වැසුනා
(1999)
goood one . . !
ReplyDelete