කොර වූවෙක් වන්නෙමි
දෑත දෙපයින් නොව සිතින්
වක්කොලූ නොන්ඩි මිනිහෙක්
සිතින් කොහොමද කොර වෙන්නෙ?
ඔබ අසාවි . . .
එක සොඳුරු දවාලක දුටුවා මා ඔබ
සොඳුරු කීවාට ගිනි ගහන මද්දහන
සිසිල් වුනා ඔබ දුටු විට
පිබිදුනා දහසක් සිතිවිලි
නිදා සිටි යෝධයකු ලෙස
හැරදමා ඉඳුරු දොරටු
ගැලූවා සිතිවිලි ගංගාවක්
සැදුනා හැඟුමන් දිය ඇල්ලක්
බොහෝ කාලෙකට පසුව . . .
නොදැන සිටියෙමි නමුත් ඒ සත්‍යය
නොදැන සිටියා නොවේ
නොවැටහුනා කීවොත් වඩාත් හරිය
එක් පසෙක පෙම් බැඳුම් පිණි බිදු සම බව
නැසී යන බව අසුරු සැණ ලෙස
දොස් කියන්නට එපා මා හට
ආලයෙන් අන්ධ වි සිටි නියාවෙන්
ඉවත බැලූවා ඔබ
පරණ කථාවම නැවතත්
වයිර බැඳි මහ බඹා සිටින තුරු කුමක් වේවි ද?
කඩා හැලූනා අඩ සඳ - අන්ධකාරය තුළට
තරු පෙළ ද දෙබෑ වි - ගිලූණි නුබ කුස තුළට
අකාල මේකුළු ඇවිත්
මේඝලතා විජ්ජුලතා සමග
වහිනවා වැස්සක්
සේදෙන්නට කඳුළු - නුඹ වෙනුවෙන් හලපු
හැර දාපු ඉඳුරු දොරටු
කල් මදිය වසා ගන්නට
දිව එන්නෙ ඒ තුළට සෝකයේ චණ්ඩ රළ
ගසාගෙන යයි ආත්මය - දිය රැළි සමග
වැටෙයි සිතිවිලි ගංගාවට
බොර පැහැ වතුර පිරි
ගලනවා දුඹුරු පාට දිය ඇල්ලක්
මොන තරම් අසුන්දර ද?
හැපෙයි නැවත නැවතත්
ජීවිතේ ඉවුරු වල
සිඳී බිඳී යයි - හැපෙන හැම වාරයෙම
දඬුවම් දෙන්නට නොහැක ඔබ හට
දඬුවමින් තවත් නොරිදෙන බැවින්
ඔබ රිදවනා මා හද
අවසරයි මා හට - හැර යන්න හැම දේම
හැර යන්ට සොඳුරු ලෝකය
තුරු ලතා පෙළ - පාවූ වළා යහන
ලංව සිටි සඳවතිය
සමුගන්න ඒ ලෝකයෙන්
සදහටම . . . .
(2005)
No comments:
Post a Comment