Saturday, June 13, 2009

මතක සුවඳ

සඳ නිහඬ තරු නිහඬ රැහැයියන් නිදි කිරන
මැදියමේ සීතලෙන් මේ පාලු කුටිය තුළ
සිහිනයේ සිත්තම්ව ඇස් පියන් මතට එන
රෑ යමේ තුන් යමේ කඩුපුලේ සුවඳ සේ
සිහිනයේ ගල්වලා ඒ සුවඳ තව දැනේ
කුරු බිලිය තුළින් විත් හොර රහසෙ සිත් ඉමට
සැතපෙන්න සයනයෙහි සිතුවිලින් අතුළ විට
හෙට උදේ හිරු නැගී කොඳ කැකුළු පරව යයි
සිහිනයේ සරමින් ම දෙන්න මට තුටුවන්න
පෙණ දමන මධුවිතක ගල්වලා සිතට එන
මතකයන් සමුදාය වියළිලා ගියත් අද
දිගු නිහඬ කල් ගෙවා කතරකට වසින ලෙස
අමතකවු මතකයක් සිත් ඉමට පැමිණ ඇත

රතු රෝස

රතු රෝස දියවී බිම වැටී
හිරු සඳු ද සැඟවී අඳුරු වී
කළු මේඝ තිරයෙන් නුබ වැසී
වැසි ඒවි වේගෙන් ඇදී


ඇස ගාව පිපිලා රත් කුසුම්
හද ගාව රැඳිලා සුවඳකින්
සිටි කාලෙ කිමදෝ නිම වුණේ
මල් නටුව පඳුරෙන් මිදේ


මතු ඈත දවසක අප යළිත්
හමු වේවි නැවතත් අහඹුවෙන්
පරවූ අපේ ඒ පෙම් කුසුම්
සැනසේවි නටඹුන් බලා

Tuesday, June 2, 2009

කඳුළු බින්දුව

මෙන්න කඳුළු බින්දුවක් . . .
මොන ඇහැකින් වැටුන ද?
සිංහල ද, දෙමළ ද, නැත්නම් මුස්ලිම් ද?
හිත පාරා රිදුම් දෙද්දි
හඬනා ඇසකින් වැටුන ද මන්දා . . .
පැතූ පැතුම් සඵල වෙලා
සිනා වෙද්දි සිත පුරවන්
සතුටට වැටුණ ද මන්දා . . .
යුද්දෙට ගිය සිය සැමියා
සීල් කරපු පෙට්ටියකින්
ගෙදරට ගේනා වෙලාවෙ
ඇගේ ඇසින් වැටුණ ද මන්දා . . .
සල්ලි ගරන උපායකට
අනුන්ගෙ දුක උකස් කරන
ඩොලර් කාක්කෙකුගෙ ඇසින්
කිඹුල් කඳුළු බිඳු විලසට
වැටුණද මන්දා . . .

රාජාලිය

 රාජාලිය විදිලියක් මෙන් පියඹා ආවාය. ඇය කෙලින්ම මුවා වූයේ ගල් මිනිසාගේ දැවන්ත ශරීරයටයි. රාජාලිය පසුපසින් වේගයෙන් ඇදී ආ කැට මුගුරක් ගල් මිනිසා...